Brzanki są znane jako akwariowe rozbójnice, jednak moim zdaniem nie jest to prawda. Generalnie, są gatunki ryb z którymi brzanek nie powinno się trzymać, ale ja od pewnego czasu hoduję w jednym akwarium gurami mozaikowe i brzanki różowe. Gurami wyglądają dobrze, a ich piękne płetwy nie są zniszczone. Żeby uchronić się przed podgryzaniem płetw, należy trzymać spore stadko brzanek, które wzajemnie ganiają się po zbiorniku.
Istnieje wiele rodzajów brzanek w tym około 20 najpopularniejszych gatunków m.in.:
- Moja ulubiona- Brzanka Denisona (Puntius Denisonii)
- Brzanka Rekinia (Barbus melanoptrerus)- bardzo popularna w ostatnich latach
- Brzanka Różowa
- Brzanka Sumatrzańska
- Brzanka Purpurowa
- Brzanka Wysmukła
- Brzanka Wielkołuska
i wiele, wiele innych. Wszystkie brzanki mają podobne wymagania dotyczące parametrów wody oraz urządzenia zbiornika. Większość gatunków uwielbia gdy akwarium jest zarośnięte, ale musi być pozostawiona duża przestrzeń do pływania. Wielkość zbiornika to minimum 100l, podłoże raczej ciemne, ale generalnie kolor nie stanowi różnicy. Zbiornik może być ozdobiony korzeniami, kamieniami, kawałkami drewna, kokosami. Brzanki nie lubią zbyt ciepłej wody, najlepiej czują się w ok.22-25*C.
Twardość nie powinna przekraczać 16*n a odczyn 6,0-7,5 pH. Pokarm może być właściwie dowolny, ale należy pamiętać o pokarmie roślinnym, bo w przeciwnym wypadku rybki mogą zacząć obgryzać liście roślin.
Opiszę teraz dokładniej wymagania oraz warunki hodowli najpopularniejszych gatunków.
Brzanka Sumatrzańska to ryba często uważana za bardzo niespokojną i obgryzającą płetwy, jednak gdy hoduje się sporą grupę (ponad 10) brzanki sumatrzańskie nie interesują długie płetwy gupików, gurami itp. Brzanka ta zamieszkuje Sumatrę, Borneo oraz Półwysep Malajski. Nie jest to duża ryba, dorasta tylko do 7 cm. Samce są nieco mniejsze, ale za to ładniej ubarwione od samic.
Brzanka różowa pochodzi z północnych Indii. Dorasta ona do 8 cm. Samca bardzo łatwo rozpoznać po tym, że jest znacznie ładniej ubarwiony (samiec prawie czerwony, samica prawie srebrna). To czy brzanka jest rasowa poznajemy po czarnej plamie przed płetwą ogonową. Czym plama jest wyraźniejsza i bardziej czarna tym brzanka jest bardziej "rasowa". Drogą selekcji wyhodowano brzankę o długich płetwach.
Ostatnią brzanką jaką opiszę jest brzanka „aff” ticto. Gatunek jest bardzo ciekawy, gdyż nikt nie udowodnił czy rybka ta jest osobnym gatunkiem czy wychowaną przez selekcję odmianą brzanki Barbus ticto ticto (Hamilton i Buchanan, 1822) (brzanka dwuplama). Rybka ta żyje na Sri Lance i w Indiach. Nigdy nie przekracza 10 cm. Długości. Temperatura wody to 18-22*C. Brzankę tą łatwo rozmnożyć w akwarium. Ciekawe jest to, że ryb tych nikomu nie udało się odłowić w środowisku naturalnym.