Opisy ryb morskich
Polish Chinese (Traditional) Czech Danish English French German Greek Hungarian Indonesian Irish Italian Norwegian Portuguese Russian Spanish Swedish
Reklama
Polish Afrikaans Albanian Arabic Armenian Azerbaijani Basque Belarusian Bulgarian Catalan Chinese (Simplified) Chinese (Traditional) Croatian Czech Danish Dutch English Estonian Filipino Finnish French Galician Georgian German Greek Haitian Creole Hebrew Hindi Hungarian Icelandic Indonesian Irish Italian Japanese Korean Latvian Lithuanian Macedonian Malay Maltese Norwegian Persian Portuguese Romanian Russian Serbian Slovak Slovenian Spanish Swahili Swedish Thai Turkish Ukrainian Urdu Vietnamese Welsh Yiddish

Ryby te w naturze spotkamy w dużych ilościach w Indopacyfiku (w tym w Morzu Czerwonym, Egipcie).

Przyciąga ona wzrok każdego kto ją widzi ze względu na piękne kolorowe ubarwienie. Oprócz kolorów ich zęby przypominają masywny ptasi dziób, co ma związek z ich nazwą papugoryba.


fot. Mariusz Król - Chlorurus sordidus

Gatunek ten spotkamy pod dwiema angielskimi nazwami. Jedna to Daisy parrotfish co w wolnym tłumaczeniu oznacza papugorybę stokrotkę, a druga to Bullethead parrotfish, co można by przetłumaczyć jako papugoryba z głową jak pocisk. 

Należy ona do rodziny Skarusowatych Scaridae.

Ryby te mogą dorastać nawet ponad 40 cm wielkości, choć na ogół są mniejsze. Obserwując je dokładnie w naturze, można zauważyć że są dość towarzyskie w stosunku do innych mieszkańców rafy koralowej. Młode osobniki oraz samice często tworzą grupy, w których to pływają na żerowiska. Często potrafią przepłynąć duże odległości od swoich kryjówek.

Chlorurus sordidus mają bardzo ciekawe zachowanie przed zaśnięciem. Otóż po znalezieniu kryjówki w której odpoczywają następuje proces tworzenia kokonu. Ten kokon ryba tworzy z wydzielanego śluzu. Nadal nie wiadomo co tak naprawdę jest powodem stworzenia sobie tego rodzaju bańki, ale wg. jednej z teorii ma on chronić ryby przed pasożytami. Można się spotkać również z teorią, że kokon ten jest wytworzony w celu ochrony przed drapieżnikami. Ma on bowiem za zadanie zatrzymywać zapach ryby, przez co drapieżnik nie jest w stanie jej zlokalizować.

Drugą ciekawostką jest to, że występuje u tego gatunku hermafrodytyzm sekwencyjny i po osiągnięciu dojrzałości samice mogą zmienić płeć i stać się samcem.

Mimo potężnych zębów są typowymi roślinożercami i odżywiają się w głównej mierze glonami. Spotkamy je na głębokości do około 50 metrów, ale również na płyciznach.

Dymorfizm płciowy jest wyraźnie zaznaczony ubarwieniem. Samice są ciemne z jaśniejszymi plamkami. Samce z kolei mają na swoim ciele całą paletę barw kolorów zielonego, różowego, fioletowego, pomarańczowego, czy niebieskiego.

Zwierzęta te nie nadają się do typowo domowej hodowli akwariowej.

Autor artykułu
Mariusz Król "marking" - założyciel i redaktor naczelny portalu Akwarysta.EU. Pasjonat akwarystyki od dziecka oraz autor wielu publikacji i artykułów dotyczących akwarystyki. Wielokrotny zwycięzca konkursów wiedzy akwarystycznej, a także konkursów na najlepszy zbiornik morski.

© Akwarysta.EU 2014 - 2022

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie całości, lub części zamieszczonych materiałów zabronione!